Thuiszitters: 'Kijk naar de mogelijkheden en versterk die'

 

Anderhalf jaar lang leek een instituut voor begaafde drop-outs een vluchtheuvel voor thuiszitter Jesse (15, dyslexie, hoogbegaafd, hoogsensitief). Maar passende leerwegondersteuning bleef uit en uiteindelijk beriep het instituut zich op handelingsverlegenheid, vertelt moeder Ingrid. Opnieuw een dreun voor Jesse. Het werd een bewogen jaar, met een onterechte Veilig Thuis-melding, een verhuizing naar een fijnere woning én een recent gestart maatwerktraject.

 

INTERVIEW: GEERT BORS (BALANS MAGAZINE MEI 2018)

FOTOGRAFIE: JEROEN OKHUIJSEN

Afgelopen week zaten we bij de dokter om te praten over Jesses slaapritme. 'Ik heb nog een andere vraag, dokter,' zei hij aan het eind. 'Ik heb steeds hier pijn aan mijn hand. Het lijkt wel een pees.' Zo ontstond er een mooi gesprek. Jesse was de laatste patiënt en de huisarts nam de tijd. Jesse had het over zijn freerunnen, over hoe hij overal aan hangt - vooral met rechts - en de dokter legde op haar beurt uit hoe spieren, pezen en botten verbonden zijn en hoe overbelasting werkt. Het was een uitleg die je bij biologie ook krijgt, maar hier precies relevant voor het moment.

 

 

Jesse loopt achter in veel schoolse vaardigheden als goed leren schrijven, spelling en rekenen. Maar zijn autonome leren is altijd doorgegaan en qua algemene ontwikkeling loop hij misschien wel voor op leeftijdgenoten. Hij is zich heel bewust van wat er in de wereld gebeurt. Zo'n gesprek met een arts laat mij dat weer zien.

 

Het ging over Jesses slaapritme, omdat hij net is gestart bij een nieuw traject waarvoor hij op tijd z'n bed uit moet. Eerst heeft hij een half jaar een individueel traject in de natuur gedaan bij Ago Natura in Lelystad - Jesse is echt een natuurkind. Met oprichter Ronald Kolkman maakte hij samen een plan voor de toekomst en Jesse weet nu wat hij wil: net als veel familieleden wil hij ondernemer worden én is zich bewuster geworden van hoe hij kan omgaan met heftige emoties als boosheid en frustratie.

 

Uiteindelijk bleek de afstand tot Lelystad toch te groot. Jesse is nu nét begonnen bij Cum Cura in onze woonplaats, in een maatwerktraject dat aansluit bij waar hij in Lelystad was gebleven. We hebben zicht op minimaal een jaar en de gemeente werkt erg mee.

 

Het was een heftig jaar, met een melding 'Veilig Thuis'. We hebben kunnen aantonen dat die volstrekt onterecht was. Ik weet uit mijn praktijk dat steeds meer ouders van thuiszitters hiermee te maken krijgen. Heel naar: drang en dwang werken averechts. Kijk liever naar de mogelijkheden in een gezin en versterk die. Verder zijn we naar een prima nieuwe plek verhuisd en is het boek dat ik over thuiszittersproblematiek schreef bijna uitverkocht. Nu is het hopen dat Jesses nieuwe traject aanslaat.

 

 

 

Boek: Mogen zijn wie je bent, dat is geluk!' is nog te bestellen via de site van Gaaf Kind. www.gaafkind.nl 

 

~ Mogen zijn wie je bent, dat is geluk! is het sterk autobiografische verhaal van een moeder op zoek naar oplossingen voor een grote groep sensitieve kinderen. Kinderen die onnodig en vaak foutief gelabeld worden en uitsluiting of afkeuring ervaren, waardoor hun de ware identiteit ontzegd wordt. ~

 

Met een voorwoord van Marcel van Herpen van het Centrum voor Pedagogisch Contact en Anniek Oosting van Lichtflits, een aanbeveling van Ivo Mijland van Ortho Consult, gedichten van Aart van WijkBen KuipersJacqueline de Weerd en Anniek Oosting plus een verhaal van Antoine van Staveren van EszenzZ Centre uit 'Hartsverhalen voor iedere HSP'.

  

Ingrid Verkuil beschrijft vanuit haar eigen ervaringen wat er zou moeten veranderen aan het huidige onderwijssysteem en wat we kunnen leren van kinderen die buiten de norm vallen. Ze liep zelf tegen allerlei blokkades aan toen haar zoon Jesse vastliep op school en thuiszitter werd. Het veranderde haar visie op gediagnosticeerde kinderen en het onderwijs enorm: ‘In onze maatschappij krijgen kinderen veelvuldig labels zoals AD(H)D, autisme en dyslexie. Ik daag iedereen uit – ouders, leerkrachten, hulpverleners en de politiek – om deze kinderen anders te bekijken. Niet als ‘abnormaal’ of kinderen met een stoornis, maar als unieke kinderen met bijzondere talenten. Deze kinderen zijn creatieve en intuïtieve denkers die een klokkenluidersfunctie hebben in onze samenleving. Ze zijn Mooi Anders.’

 

Er is niet één juiste weg en niet één oplossing, maar als we positieve verandering in mensen, organisaties en systemen willen bewerkstelligen, dienen we eerst onszelf te veranderen.

 

“Ingrid maakt van haar hart geen moordkuil. Dat hart zit op de goede plek en het klopt. In dit boek maakt ze ouders en andere opvoeders wakker en roept ze op om niet de diagnose centraal te stellen, maar het unieke kind.  Ieder kind is ergens de beste in, is mijn lijfspreuk. Ingrid vertelt waarom het zo ontzettend belangrijk is dat kinderen volwassenen ontmoeten die in het kind een winnaar zien. Wat mij betreft sturen we dit boek per ommegaande op naar Sander Dekker, de staatssecretaris van Onderwijs. Mijn boek heeft hij al.”                                                            - Ivo Mijland, auteur van Ik ben toch té gek! –

 

Over de auteur:

Ingrid studeerde af als orthopedagoog aan de Rijksuniversiteit Utrecht en heeft jaren gewerkt in het (speciaal) onderwijs als leerkracht, remedial teacher en dyslexiespecialist én was begeleider van hoogbegaafde kinderen. Ze coacht nu kinderen en ouders van kinderen die Mooi Anders zijn. 

 

Voor wie?

Voor ouders, hulpverleners, pedagogen, psychologen, psychiaters, leraren, beleidsmakers, (talent)begeleiders en andere mensen die met sensitieve kinderen en jongeren te maken hebben die MOOI ANDERS zijn en zonder oordeel, vanuit het hart naar deze doelgroep én zichzelf willen te kijken.

 

 

www.gaafkind.nl
https://www.gaafkind.nl/5-boek-mogen-zijn-wie-je-bent/

Je kunt Ingrid volgen op Facebook:

- Gaaf Kind

- Mogen zijn wie je bent, dat is geluk

- De Reis van Pippi Langkous

 

www.gaafkind.nl

Delen is fijn.


 

Contact:

ingridverkuil@gmail.com

 

06-17116863