Ouders maak één vuist tegen het gedwongen onderwijssysteem

 

Vannacht kreeg ik een wake-up-call. Het was volle maan, 3 uur in de nacht en ik zat rechtop in mijn bed. Waar was ik tijdens mijn slaap onbewust mee bezig? Opeens wist ik het. Ik moet een oproep doen aan alle ouders wiens kinderen het moeilijk hebben in het onderwijssysteem, aan alle ouders wiens kinderen thuis zitten doordat ze ziek zijn, bang zijn of lijden vanwege school maar toch MOETEN. Aan alle ouders die zien dat hun kind schade oploopt doordat ze gedwongen worden in een systeem dat niet past.

 

 

Kinderen in Nederland hebben LEERPLICHT. Ze MOETEN naar school. Doe je dat niet dan dreigt de leerplichtambtenaar vaak met boetes. Vind je niet snel een oplossing dat wordt er gedreigd met een melding bij Veilig Thuis (VT).

 

Op Facebook zijn er allerlei groepen van ouders die hier mee te maken hebben. Ik voel de paniek, de angst en de druk die op ouders wordt gelegd.

 

Het zijn ouders van kinderen met labels.

Het zijn ouders van hoogsensitieve kinderen.

Het zijn ouders van kinderen die hoogbegaafd zijn.

Het zijn ouders van kinderen die zich anders ontwikkelen dan de norm.

Het zijn ouders van kinderen die authentiek zijn en willen blijven.

 

Deze kinderen kun je niet passend maken aan het onderwijs. Het onderwijs dient te worden aangepast aan deze kinderen.

 

Toch wordt er in het onderwijssysteem met alle macht geprobeerd om deze kinderen te kneden zodat zij zich ook aanpassen aan de norm. Een normatief systeem dat vraagt om: stilzitten, doen wat je opgedragen wordt, presteren, toetsen, een kwartier naar buiten, luisteren, antwoorden, vinger opsteken. Heel veel kinderen gaan kapot onder deze druk.

 

Hoe help je deze kinderen?

Door voorzichtig te zijn met het labelen van kinderen

Door de norm los te laten.

Door klassen kleiner te maken of door een speciale kleine klas binnen de school te creëren.

Door naar ouders en kinderen te luisteren.

 

Ouders van kinderen die zich anders ontwikkelen, zijn zich erg bewust van de ongelijkheid en onrechtvaardigheid van ons onderwijssysteem. Het is zaak om nu met z'n allen te gaan staan. Samen sta je sterker en dit is echt nodig. Het loopt de spuigaten uit.

 

Passend onderwijs

Passend onderwijs is ontstaan omdat we thuiszitters hadden. Het OCW wil het liefst alle kinderen in de klas maar dat gaat niet. Passend onderwijs werkt niet op die manier.

Er zijn tussen de 15.000 en 20.000 thuiszitters. Een thuiszitter is een kind waar geen passend aanbod voor is. Dit kost de gemeente gemiddeld een ton per jaar per thuiszitter.  Thuiszitters zijn klokkenluiders. Zij zeggen dat het nu echt genoeg is. Dat het anders moet.

 

Leerplicht

Iedereen die vastloopt met zijn kind(eren) weet dat leerplicht niet werkt. Zij weten dat de leerplicht afgeschaft dient te worden en omgezet zou moeten worden in leerrecht. 

Deze ouders weten ook dat het niet klopt dat zij hun eigen school niet meer mogen kiezen. Deze ouders weten dat het hier gaat om een machtsspel.

 

Wanneer scholen handelingsverlegen zeggen te zijn, worden ouders opgejaagd. Handelingsverlegenheid zegt echter niets over jouw kind maar zegt wel alles over ons verouderde onderwijssysteem. 

In dit leerstofjaarklassensysteem krijgen talenten, leren op eigen tempo, niveau en interesses te weinig kans.

 

Leerplichtambtenaren

De taak van de leerplichtambtenaar kan op de schop. In plaats van boetes opleggen en ouders angst aan jagen, kan de leerplichtambtenaar zich beter richten op het recht op onderwijs in de breedste zin van het woord. Hij of zij moet stoppen met het doen van zorgmeldingen.

 

Fotografie: Ronald Heidanus: https://schoolinbeelden.wordpress.com/
Fotografie: Ronald Heidanus: https://schoolinbeelden.wordpress.com/

 

Krachten bundelen

Ouders zouden met z'n allen moeten gaan staan en hun recht moeten gaan halen. Alle krachten bundelen dus met als doel voor elk kind een passende oplossing waar ouders en kind volledig achter kunnen staan zonder dwang.

 

Over wie heb ik het dan?

- Ouderkracht voor 't kind

- Stichting Mama Vita

- Ouders van thuiszitters 

- Stichting Autipassend Onderwijs Utrecht

- Ouders van hoogbegaafde kinderen

- Ouders van kinderen met AD(H)D

- Ouders van kinderen die thuis onderwijs genieten

- De Nederlandse Vereniging voor Thuisonderwijs, de NVTO 

- @in1school, die zich inzet voor #inclusiefonderwijs volgens #VRPHart24

- @minvleven die mens centraal zet en hulpverlening niet in stukjes hakt.

- Ouders van kinderen die nu naar school gaan maar lijden en er bijna        aan ten onder gaan

- Ouders die genoodzaakt zijn te kiezen voor particulier onderwijs 

- Denk ook aan organisaties die ouders kunnen ondersteunen zoals            Operation Education, het Advies Centrum voor Thuiszitters

- De BelangenVereniging Intensieve Kindzorg

- Of organisaties die zich inzetten voor drop-outs zoals Feniks Talent en    Spirare

 

Wie vult deze lijst aan?

 

Wetten

De Wet gelijke behandeling staat boven de Wet passend onderwijs. En wist je dat de Wet passend onderwijs niet eens een wet is? Het zijn contracten!!!

 

Peter Hartkamp heeft zich de afgelopen 15 jaar verdiept in het onderwijs, de Nederlands onderwijswetgeving en de Rechten van de Mens. Hij schrijft in zijn boek 'Het gedwongen onderwijs voorbij':

 

Zeer veel problemen in het gedwongen onderwijs zijn te herleiden tot de dwang die op kinderen wordt uitgeoefend binnen de muren van de school. Naast de veroorzaker van veel problemen is deze dwang ook een directe schending van de rechten van het kind. Het Internationale Verdrag van de Rechten van de Mens en het daaruit afgeleide Verdrag van de Rechten van het Kind (IVRK) bieden de meest effectieve bescherming tegen dwang. Het IVRK van de Verenigde Naties is in 1990 door Nederland geratificeerd. Met de ratificatie van dit verdrag heeft de Nederlandse overheid zich verplicht deze rechten ook actief te voeren en te beschermen.

 

Kindgebonden onderwijsbudget

Ieder kind zou recht moeten hebben op een eigen onderwijsbudget zodat ouders ook kunnen kiezen voor particulier onderwijs, thuis onderwijs, onderwijs op een andere locatie of maatwerk zonder dat je daarvoor hoeft aan te kloppen bij het Centrum voor Jeugd en Gezin om te bedelen om een PGB. Ouders willen immers onafhankelijk zijn van bemoeienis van buiten, hoe goed bedoeld dit ook is. 

Wanneer je onderwijsbudget koppelt aan het kind, zet je het kind en het gezin centraal en niet het onderwijssysteem. Onderwijs wordt dan een recht en geen plicht, dat je in alle vrijheid kunt inzetten.

 

Jeugdwet

De Jeugdwet gaat er (vaak onbewust) vanuit dat wanneer het niet lukt met een kind op school dit aan de ouders ligt. Dit is in de meeste gevallen een verkeerde veronderstelling! Of ze gaan er vanuit dat het aan het kind ligt. Dan heeft het kind een stoornis. Door kinderen te labelen verschuift de aandacht naar het kind in plaats van het onderwijssysteem, terwijl het kind helemaal niet stuk is.

 

Artikel 247

In artikel 247 van het Burgerlijk Wetboek staat dat de veiligheid van het kind gewaarborgd dient te worden. Het ouderlijk gezag omvat de plicht en het recht van de ouder zijn minderjarig kind te verzorgen, op te voeden en te beschermen.

 

Onder verzorging en opvoeding worden mede verstaan de zorg en de verantwoordelijkheid voor het geestelijk en lichamelijk welzijn en de veiligheid van het kind alsmede het bevorderen van de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid. 

 

Ouders mogen en moeten hun kind dus beschermen wanneer het onderwijs hun kind geestelijk geweld aandoet.

 

Nieuwe wetten en regels

Mensen, laat je horen en verbind je met elkaar. Laat de controle niet over aan mensen die steeds meer regels gaan stellen om de controle te houden. Sander Dekker wil de Wet passend onderwijs aanpassen maar volgens Katinka Slump is dat helemaal niet nodig. Zij zegt dat in de motie van Rog en Ypma die is aangenomen op 8 juli 2016, de tweede kamer nadrukkelijk stelt dat de regels de inkoop van particulier onderwijs en particuliere zorg niet in de weg staan. Daar is geen nieuwe wet voor nodig. Kijk eerst naar wat het kind nodig heeft aan onderwijs en zorg en daarna pas naar hoe we het gaan bekostigen. Zij zouden de ruimte moeten krijgen voor oplossingen op maat, waarbij particulier onderwijs een mogelijkheid kan zijn.

 

Deze tijd wil geen eenheidsworsten meer. We willen variatie, diversiteit en creativiteit. Daarvoor is het nodig dat scholen ruimte krijgen om te veranderen. We hebben dus minder regels nodig en meer vrijheid om te experimenteren.

 

Naar het buitenland

Er zijn mensen die met hun kind(eren) Nederland verlaten. Ze worden ook wel thuiszittersvluchtelingen genoemd.

 

Lucille Netters zit bijvoorbeeld in Zweden. Zij ondersteunt ouders van hoogbegaafde en hoogsensitieve kinderen over zaken die met onze wetgeving te maken hebben. Zij roept ouders op om boven de wet te durven gaan staan. Voor meer informatie verwijs ik naar onderstaand pdf document.

De Wet schrijft voor…(Hb en HSP kinderen
Adobe Acrobat document 90.9 KB

 

Zembla 

Het programma van Zembla heeft al 2 keer aandacht besteed aan de gevolgen van de Wet passend onderwijs en er komt vast een derde uitzending. Hier nog eens aflevering 2 uit 2016.

 

 

Anniek Oosting, van Lichtflits, schrijft in het voorwoord van het boek 'Mogen zijn wie je bent, dat is geluk!' heel pakkend:

 

Dat er een verandering gaande is in de mens, kunnen we zien aan onze kinderen. Steeds vaker gebeurt het dat wanneer een kind naar school gaat, ouders ontdekken dat het 'meegaan' in het normale leerproces niet vanzelfsprekend is.

 

Het kind dat voor de schoolperiode vanuit zichzelf en op eigen wijze de wereld ontdekte en zo tot een ontwikkeling kwam, loopt vast op school, komt ineens niet meer tot leren en krijgt het stempel "anders".

 

Er is iets mis, is dan vaak de conclusie. Maar is er ook daadwerkelijk iets mis met deze kinderen, of laten ze haarfijn zien dat het onderwijssysteem waarin ze zouden moeten passen hen niet de ruimte geeft voor wie ze werkelijk zijn en waar hun behoeften liggen. Want mijn vermoeden, als ouder en leerkracht, is dat daar het knelpunt ligt. Deze kinderen hebben een grote behoefte om dicht bij zichzelf te blijven.

 

Het kind dat nergens past, dat steeds opnieuw te horen krijgt dat het het niet goed doet, wat moeite heeft om te leren zoals het moet leren, krijgt al jong veel voor de kiezen. Als ouder kun je daar wanhopig van worden, want je wilt graag het beste voor je kind en dat houdt ook in dat het de ruimte krijgt om gelukkig te zijn.

 

Ik geloof erin dat deze kinderen naar de aarde zijn gekomen om oude systemen te veranderen, dat ze de voorlopers zijn van een nieuwe tijd, dat ze laten zien dat het belangrijk is om trouw te blijven aan jezelf en dat wat je voelt van binnen. Dat het goed is om op eigen benen te staan en je eigen pad te volgen, om zelf na te denken en te doen op je eigen manier. En alleen al wat dat betreft, kunnen wij als gevormde mensen, daar een voorbeeld aan nemen.

 

Ook Ivo Mijland  maakt zich druk over het te snel labelen. In onderstaand filmpje legt hij kort uit hoe labelen werkt.

 

Wil je meer lezen over kinderen die tussen wal en schip vallen, dan verwijs ik je naar mijn boek:

'Mogen zijn wie je bent, dat is geluk!'  Een boek over de klokkenluidersfunctie van kinderen met labels, als spiegel voor onze samenleving.

Te bestellen via de site van Gaaf Kind: https://www.gaafkind.nl/5-boek-mogen-zijn-wie-je-bent/

 

Je kunt mij ook volgen op Facebook:

1. Mogen zijn wie je bent, dat is geluk

2. Gaaf Kind

3. De Reis van Pippi Langkous

 

Ingrid Verkuil

 

 

Reactie schrijven

Commentaren: 40
  • #1

    tineke.bleeker@live.nl (dinsdag, 14 maart 2017 00:40)

    En hoe wil je de krachten gaan bundelen? Middels een brede petitie? Er zijn genoeg groepen op f.b. die hiermee bezig zijn en die m.i. ook nog niet allemaal van elkaar op de hoogte zijn.Deze tekst van jou daarbij gebruikend.?

  • #2

    Mariska Soek (dinsdag, 14 maart 2017 07:40)

    i'm in

  • #3

    Frans Van Den Berge (dinsdag, 14 maart 2017 11:03)

    Ik ben gewaarschuwd door ouderen van over de 90 dat deze situatie van 1900 tot 1939 ook was in het onderwijs. Toen was al duidelijk dat authentieke mensen niet gedwongen mogen worden. Het waren de onzichtbare krachten in het onderwijs van 1946 tot en met de pensioenering van de kinderen van deze naoorlogse generatie dat dwang volledig weg was uit het onderwijs. Sinds 1998 is dwang weer aanwezig in het onderwijs. En opnieuw maken we dezelfde fouten.

  • #4

    Manon Meijer (dinsdag, 14 maart 2017 16:56)

    Ik ben druk bezig met het organiseren van "de week van het anders lerende kind". Eind april, rondom de cito, zal de lancering plaatsvinden. Er is al brede steun, oa van Ivo Mijland en ook bn'ers gaan zich inzetten.
    We zijn nog wel op zoek naar kinderen die willen vertellen over hun anders zijn.
    Als je nog kinderen weet, stuur dan een berichtje naar info@brightbrain.nl.

    Samen zijn we sterk!

    Hartelijke groet van Manon

  • #5

    Maaike (woensdag, 15 maart 2017 13:37)

    Ik wil heel graag helpen om krachten te bundelen maar hoe wil je dat gaan doen?

  • #6

    Ingrid Verkuil (woensdag, 15 maart 2017 14:51)

    Ik zal een oproep doen wie er willen meedenken en verschillende organisaties benaderen. Wordt vervolgd. Wat geweldig dat er zoveel mensen gereageerd hebben en het blog hebben gedeeld. Het leeft en de noodzaak wordt ingezien.
    Groetjes, Ingrid.

  • #7

    angelique (woensdag, 15 maart 2017 19:36)

    Het verhaal wat je schrijft is zo bekend en herkenbaar! Prachtig en duidelijk geschreven!
    Ruim 4 jaar hebben wij ook "een verhaal" met onze zoon. Sinds 3 jaar is hij thuis en dit is echt zijn "redding" geweest! We vielen en vallen van de ene schok en verbazing in de andere. Inmiddels hebben we een OTS (Onder Toezicht Stelling). Deze is gebaseerd op macht, manipulatie en de nodige leugens en zogezegde aannames en tunnelvisie!
    Vorige week schreef Katinka Slump: "Naam 'Veilig Thuis' geeft fout beeld nu veel kinderen juist buitenshuis onveilig zijn, bv op school, en stigmatiseert ouders..."Dit is zo waar!
    "De schuld" wordt bij kinderen en ouders gelegd. Telkens geven onze zoon en wij aan, dat wij niet degenen zijn die hem mis-handelen en be-schadigen. Deze verantwoordelijkheid dient echt bij scholen, zorgcoördinatoren, BJZ, Kinderbescherming, etc gelegd te worden!
    Ons grootse "cadeau" is dat wij volledige verantwoordelijkheid hebben genomen voor het welzijn, de veiligheid en de ge-zon-dheid van onze zoon! En dat blijven we doen! Dat onze zoon en wij weten wij hij IS en wat hij nodig heeft.
    Het hele schoolsysteem is erop gebaseerd om de maatschappij te dienen en gaat niet en nergens om het belang van welk kind of mens dan ook.
    Er is niks MIS met onze kinderen, er is wel iets aan de hand met onze kinderen!
    We zitten in een nieuw tijdperk: het Aquariustijdperk. De kinderen van NU zijn verbonden met wie ze zijn en zij weten dit! Dit is juist de bedoeling!
    Het is nodig dat wij onze kinderen serieus nemen en "beschermen" en vooral naar hen luisteren! Deze verantwoordelijkheid dienen wij te nemen!
    Door ons eigen verhaal heb ik de nodige informatie verzameld en ben ik de nodige contacten aangegaan. Weinigen hebben écht samen met ons verantwoordelijkheid genomen en het was en is een "eenzame" weg. Inmiddels ben ik wel in contact met een aantal ouders waarbij het regulier onderwijs ook niet aansluit en passend is bij hun kind.
    Het verhaal is al jaren bekend!!!
    Steeds ben ik op zoek geweest om te verbinden met andere kinderen en ouders. Het zijn zoveel eilandjes en als je deze gaat verbinden dan krijg je een diepe basis en dan kun je als ouders meer bereiken.
    Nu zie ik dat onze eigen weg ook nodig is geweest.
    Ik ben zo blij met jullie roep om te verbinden. Heel graag zet ik me mee in voor al onze prachtige, krachtige kinderen!
    De nood is heel groot en NOOD BREEKT ALLE WETTEN!
    harte-groet, Angelique

  • #8

    Patty kronenburg (zaterdag, 08 april 2017 23:17)

    Ik doe mee!!!!!!��

  • #9

    Marie-Louise (dinsdag, 11 april 2017 09:48)

    Ook ik zou je graag helpen krachten te bundelen nu beide kids goed zitten! Ik heb zelf nog wel wat idee-en hierover om mensen aan te schrijven die ons geholpen hebben...maar dan...?

  • #10

    Hanneke (dinsdag, 11 april 2017 12:29)

    I'm in too!

  • #11

    m. (vrijdag, 28 april 2017 22:38)

    de lijst kan aangevult worden met kinderen die nu naar school gaan maar lijden en er bijna aan ten onder gaan Maar ook met iedereen .lerendoe je omdat je nieuwschierig bent naar iets of een vaardigheid wilt leren .Wie heeft het ooit bedacht leren omdat het moet

  • #12

    Jessica benjamins (zaterdag, 29 april 2017 16:21)

    Gelukkig is er een lagere school in Culemborg die zonder overheidsbemoeienis is. De Werklast.
    Een prachtige school waar je kind heel blijft. Hopenlijk komen er meer van dit soort scholen.
    In mijn atelier kunnen kinderen die beschadigt zijn en denken niet meer te voldoen lekker vrij werken. Kunst kan heel helend werken.mijn atelier is in Amerongen wie meer informatie wil kan een mail sturen naar jes@bsolit.nl

  • #13

    Jessica (zaterdag, 29 april 2017 16:23)

    Moet zijn werklast vorig bericht

  • #14

    Jessica (zaterdag, 29 april 2017 16:24)

    Werfklas

  • #15

    louis hansen (zaterdag, 29 april 2017 21:35)

    Hier een praatje vanuit het onderwijs.
    Dat is mi volkomen verrot.
    Als de cijfers maar kloppen tov de inspectie. Zum kotsen!
    Het is juist mooi om te mogen werken met kinderen die iets anders zijn!
    Of ze nu hoogbegaafd of zwakbegaafd zijn.
    En nu...bijt ik mn tong af.

  • #16

    Conny (woensdag, 17 mei 2017 14:15)

    De lijst kan volgens mij ook aangevuld worden met de Nederlandse Vereniging voor Thuisonderwijs, de NVTO (http://www.thuisonderwijs.nl/).
    Er zijn zoveel ouders die wel thuisonderwijs zouden willen geven maar de wet maakt dit bijna onmogelijk en behandelt ouders/kinderen daarin ook niet gelijk. Wanneer je kind ook maar 1 dag naar school is geweest is je kans zo goed als verkeken om nog thuisonderwijs te mogen geven. Gezinnen 'vluchten' inderdaad naar het buitenland om toch thuisonderwijs te kunnen geven.

  • #17

    Anja Mekenkamp (donderdag, 25 mei 2017 11:37)

    Aanvulling: @in1school, die zich inzet voor #inclusiefonderwijs volgens #VRPHart24
    @minvleven die mens centraal zet en hulpverlening niet in stukjes hakt.
    @marcdullaert die #thuiszitters vrijstelling 5a herkeurt, zodat er meer kinderen #leerrecht krijgen.

  • #18

    petra (zaterdag, 10 juni 2017 08:48)

    Zo nodig!

  • #19

    Farina (dinsdag, 12 september 2017 10:57)

    Hoi ook wij hebben al 9 jaar ellende omdat mijn zoon met autisme naar school MOET mijn zoon is hierdoor helemaal overspannen! Hij is al van school gewisseld maar dit werkt ook niet,de school kan hem niet de rust regelmaat en voorspelbaarheid bieden die hij zooooo nodig heeft, hij zit nu 3 maanden thuis en we hebben weer een vrolijke jongen die weer kleine stapjes maakt in zijn ontwikkeling zolang hij maar niet onder druk staat gaat het goed net hem. We hebben laatst gesprek gehad met gemeente en leerplichtambtenaar en nu hebben ze ineens besloten dat hij in behandeling moet? Met als doel dat hij daarna weer terug kan keren naar school! Sorry maar geen enkele behandeling kan ervoor zorgen dat het autisme van mijn kind verdwijnt dus hij moet nu in behandeling omdat hij leerplichtig is ik word er doodmoe van dat andere mensen gaan beslissen wat het beste is voor mijn kind wij kunnen de zorg en opvoeding voor hem heel goed zelf aan daar hebben wij geen instanties voor nodig.

  • #20

    Jolanda de Wild (vrijdag, 16 maart 2018 12:11)

    Ik lees dit nu pas een jaar later. Heb dan ook hoop gemist. Vraag: is er de vuist gemaakt? Is er een petitie opgestart? Nu een jaar later.... sorry....maar zijn er mensen bereid een ✊ te maken...

  • #21

    Aliya (zaterdag, 17 maart 2018 22:05)

    Ik vraag het me ook af...

  • #22

    Jeanette (maandag, 09 juli 2018 21:08)

    Ook ik lees het laat en nu pas.Ook ik wil al zo zolang dat we positief benaderen met vertrouwen in dat ouders wel willen en voor hun kinderen ,hoe oud ook ,het beste willen.Dus leerrecht en werkelijk passend onderwijs.Gehoord worden als kind/mens en daarmee bedoel ik niet verwend worden maar horen wat je wel kan en niet dwingen omdat het moet en over mensen hun grenzen heen gaan.Ik heb 2 zoons die doodongelukkig zijn en vluchten omdat ze deze LEERPLICHT niet aankunnen.Het onderwijs maakt hen doodongelukkig.
    Ik zou graag een vuist maken.Een van mijn zoons is al 17 1/2 dus zgn.bijna volwassen.Hij heeft een rot pubertijd gehad.Als ik het kon was ik al lang vertrokken naar een ander land.Nederland,kom op,dat kan toch echt beter.Waar blijven de rechten van de mens wat leerrecht en geluk aangaande?Mijn kinderen horen niet tot die gelukkige kinderen in Nederland.

  • #23

    Merel (zondag, 05 augustus 2018 22:49)

    Wat een herkenbaarheid.
    Ik wil mij ook graag sterk maken voor deze kinderen en ouders.
    Het is eigenlijk te triest voor woorden maar ik voel een soort opluchting jullie verhalen te lezen :(
    Het gevoel eindeloos te moeten vechten tegen een systeem dat blijkbaar niet werkt en niemand in je omgeving te hebben die echt begrijpt en weet wat je door moet maken.
    Eenmaal in het systeem zit je als gevangen in een net.
    Wat maakt het uit dat er thuis niks opvallends is en je kind uren heerlijk kan buitenspelen met groepen andere kinderen.
    Alles ligt bij de kinderen en ouders.
    Bij ons zijn de problemen er niet(aldus school)omdat hij zich veilig voelt thuis en wij een veilige haven voor hem bieden(alsof dat iets slechts is)..oh ja en al die kinderen buiten houden vast rekening met hem(jaja omdat kinderen dat altijd doen zeker).
    En dan op school lekker alle hulpmiddelen schappen, zoals een afkadering van je tafel, omdat het niet meer binnen het nieuwe interieur zou passen(nieuw gebouw).
    Dit gaat dan nog om speciaalonderwijs.
    Frustratie alom.
    Ik stop maar met schrijven want ik zou zo zes boeken vol kunnen typen.
    Is er manier om met lotgenoten in contact te komen?

    Groetjes Merel

  • #24

    Jolien (donderdag, 01 november 2018 14:43)

    Ik doe mee! Ik heb ook 2 authentieke kids. 1 ervan loopt vast nu net gestart op middelbare school. Hij is hooggevoelig. De huisarts heeft hem nooit gezien en duwt hem in hokje ADD. Hij heeft deze titels niet door mij laten vastleggen. De ggz psycholoog begon na 1 meeting hem van Autisme te verdenken. Hij is nu 12 en zit thuis. Op de basisschool ging het redelijk goed. Maar deze middelbare school.. hij Ervaart buikpijnen en ontzettend vermoeidheid. Zijn hoofd zit overvol en is overprikkeld. Kwam grauw met lodderige ogen thuis en zakte in elkaar is gefrustreed, kan het niet handelen en wil het niet meer. Zijn klachten typeren een burnout. Hij gaat niet meer en ik geloof hem. Ik meld hem ziek steeds.En gaat niet meer. School dreigt met jeugdzorg en leerplichtambtenaar melding. Ik ben een alleenstaande moeder en ik voel me zo bedreigd, ik voel van alle kanten slechte energie in mijn nek hijgen. Mijn zoon is hier niet mee geholpen. Mentors reageren niet terug ik zeg hij echt aan dokteren is bij antroposofische huisarts second opinion voor Hulp gevraagd. Maar voordat we terrecht kunnen.. Het duurt. Hem bij een groene school nu aan het proberen aan te melden en hier een afspraak staan. Maar is dit het juiste? Mijn zoon is op en ik voel als alleenstaande ouder mij onder druk gezet. Komt tijd komt raad hij en ik de juiste handvaten krijgen om in de wereld te kunnen leven. Mijn zoon ziet mij nu ook lijden, dit raakt hem ook zo. Schoolmentor zei succes ermee toen ik zei in de 1ste week hij is niet lekker. Er is geen begrip want hij is niet normaal en past niet in het systeem zo. Het dreigen en onder druk zetten moet eraf in deze wereld. We liggen dadelijk als hele gezinnen in een ellende. Ouders verplichten tot jeugdzorg en raad van kinderbescherming of dreiging leerplichtambtenaar.. Waar zijn ze mee bezig. Deze energie is niet we nodig hebben. Ik vind dit zo vreselijk te lezen we met zoveel zijn en de discussie blijft. Ik maak me hard voor bundelen krachten!

  • #25

    Vivian (maandag, 07 januari 2019 14:01)

    Een en al herkenning, zit er middenin met mijn zoontje van 5. Ik ga verder lezen, dank!!

  • #26

    Imi (vrijdag, 11 januari 2019 19:45)

    Mijn dochter wordt gepest door een queen b. Ik vraag een gesprek aan. Zit opeens als alleenstaande moeder tegenover 4 personen en vior ik het wist had het gesprek een hele andere wending. Het ging niet meer over pesten maar omdat mijn dochter apart gedrag vertoonde werd er gedreigd met een zorgmelding. En het gekste is. Of ik moet met haar naar Kopgroep (training) of ze gaat die zorgmelding doen. Is dit bedreiging, chantage? Waar gaat dit heen allemaal?

  • #27

    Yvonne (zondag, 02 juni 2019 19:08)

    Hallo, ik lees het ook net pas.....wordt hier nog iets actiefs mee gedaan? Kunnen we zelf niet aan de slag?
    Ik zit ook in dezelfde hel en ben alleenstaand met mijn prachtige, 11-jarige, hb, hsp dochter. Al een jaar of 2 thuis, al hele schoolloopbaan ellende. Ik sta vlak voor het moment om te verhuizen van Zaanstad naar omg Alkmaar om meer mogelijkheden voor mijn dochter te creëren en de hb-specialiste heeft vrijwel alle deuren dichtgegooid omdat ze de iq-test op eigen manier communiceert zeg maar. Algemeen bekend denk ik. Tot onbeschrijfelijke ergenissrn aan toe �Alles op zijn kop en continu veranderd het. Zalen vol deskundigen gezien, gesproken. Expert geworden in aanschuiven en niet gehoord worden. School die geen gesprek met mij aangaat tussen de "grote" overleggen door waardoor alles weer stagneert, enz....eindeloze marteling voor mijn kind en voor mezelf en de mensen om ons heen. HET MOET STOPPEN!!! Wat te doen? Zeker als je geen geld hebt, wordt het 1 grote en vernederende showcase om geld te moeten vragen. Het kind staat allang niet meer centraal in dit land. Het interesseert ze gewoon niet, te ingewikkeld, vergeten, volgend jaar, weet ik veel....ik wil mijn kind blij zien. Mijn hart doet pijn en de tranen springen regelmatig in mijn ogen. Zeker als het buurmeisje sportdag, uitje, logeerpartijtje, vriendjes, enz heeft gehad. Of met ern stralend gezicht een goed rapport staat te showen....auw � Wanneer mag mijn kind meedoen in deze "inclusieve" maatschappij?! Ik ben de burgemeester een brief aan het schrijven. Ik ken zo al 3 thuiszitters en eentje hakken over de sloot-gevalletje ( neem me de uitdrukking niet kwalijk, ik ben ietwat sarcastisch aangelegd en ik hou me al heeeel lang in....niets mee bedoeld jegens wie dan ook ) binnen zijn gemeente.
    Ik denk aan een spandoek aan Rutte/Slob/Rest vd pluche-eisers. En aan het komend overleg op school. Dat wordt vast wéér een : "Fijne vakantie!" (want dat kunnen ze altijd zo welgemeend roepen ook al sta je daar weer met lege handen en een lange, eenzame en inhoudsloze zomer voor de boeg....6e ofzo)
    We sparen ze ��
    Maar hopelijk is hier iemand die weet hoe en wat. Ik ga ervoor! Zeer strijdlustig! ( Vanaf de bank bv �, want dochter 24/7. Totaal geïsoleerd geraakt en een giga slaapprobleem. Dus mocht er nu iemand lezen die op één of andere manier ook probeert contacten te creëren voor zichzelf of/en vastgelopen kind; laat het weten! Ik ben out of the box dus vóór het bedenken van andere dan gewoonlijke manieren om daar een weg in te vinden. Ze hebben elkaar nodig! Contact. Plaats gewoon een berichtje hieronder. Andere manier zie ik niet hier om contact te leggen. Willem Wind (ikbenhoogbegaafd.nl) heeft op zijn site een mogelijkheid om contacten te leggen met peers. Hij monitort het alleen. Verder kun je hem altijd van alles vragen. In Zaanstad heb ik niets gevonden voor hoogbegaafden van welke leeftijd dan ook, om elkaar te kunnen ontmoeten. Weet iemand misschien iets hier of in de omgeving?
    Ik wens iedereen kracht, moed, zelfvertrouwen (moedergevoel vadergevoel enz dat bijna feilloze peilertje ) en dat je ook dicht bij je liefde voor je kind kan blijven. Laat je niet in een hoek drukken! En samen staan we sterker! Voor onze kinderen ���

  • #28

    Yvonne (zondag, 02 juni 2019 19:26)

    Even ter aanvulling op mijn vorige bericht; ik heb een thuiszitter omdat ze hb is en passend onderwijs/zorg om de centjes gaat en niet om mijn kind. Welke reden er ook is waarom je kind thuiszit, maakt natuurlijk niets uit mbt samen een vuist maken. Samen sterk. Aangezien ik elke mogelijkheid aangrijp om peers voor mijn dochter te vinden, lijkt het net alsof ik alleen voor hb-thuiszitters ga. Dat is niet zo.

    Kunnen we niet een demonstratie op touw zetten om mee te beginnen? En tegelijkertijd allemaal een brief naar de gemeente, de burgemeester, de politiek, de swv-en, jeugdzorg, kinderbescherming, veilig thuis, scholen,enz Een bombardement op de gevestigde ordes. Uit naam van onze kinderen een tsunami aan noodkreten. Gewoon vanuit het hart. Rauw, puur, oer. Allemaal tegelijkertijd in de stinkende wond wrijven. Krantjes erbij, nieuws, enz...Zoiets heel concreet?

  • #29

    Wilma (maandag, 17 juni 2019 16:15)

    Heel herkenbaar allemaal. Mijn zoon, HSP nu 17, heeft de laatste jaren een hoog ziekteverzuim vanwege complexe buikklachten die natuurlijk volgens outsiders allemaal 'psychisch' zijn veroorzaakt, suggererend door de thuissituatie.
    Hij heeft een aantal maanden op een reguliere school gezeten totdat hij permanent ziek thuis zat, mede ook door de druk 'te moeten' en niet kunnen vergrootte zijn klachten. Om dwangmatige verwijzing naar het speciaal onderwijs voor te zijn, plaatste ik 'm op een particuliere school. Hier kwam hij behoorlijk tot bloei. Hij heeft een geweldige tijd gehad. Onlangs is er eindelijk een (toch lichamelijke) oorzaak gevonden voor de klachten die hij had en hij knapt verder op.
    Omdat particulier onderwijs natuurlijk duur is (ik betaal het van Bijstand a 200e per maand) is het financieel gezien een marteling als betalende ouder. Ik ben voor het idee om ieder kind een schoolbudget te geven a.h.w. waar de ouders en kind zelf invulling aan kunnen geven. Je zal zien dat dan alles in beweging gaat komen omdat scholen dan alleen tevreden kinderen op bezoek krijgen. Leve leerrecht!
    Verder snap ik trouwens niet dat de overheid zo hysterisch doet over thuisonderwijs. Er zijn hele goede onderwijsinstellingen die pakketten aanbieden heel betaalbaar en door de overheid goedgekeurd. Wij overwegen een combi te maken van de particuliere school, waar zijn vrienden zijn en een deel thuisonderwijs voor een paar vakken zodat de tijd thuis ook wat efficiënter wordt besteed wanneer hij dagdeel ziek was bijvoorbeeld.

  • #30

    Boan (woensdag, 29 januari 2020 21:50)

    Wat een herkenning, de tekst van Ingrid en de reacties daaronder...
    Ik ben gezegend (en dat bedoel ik niet cynisch) met een HSP-er van 19 en een origineel en beelddenkend 'exemplaar' van 15. Met een autoriteitsprobleem. Hele mooie en leuke kinderen waar niets aan mankeert!

    Mijn oudste zoon is niet verder gekomen dan 3 HAVO, ging kotsend naar school, werd op al zijn scholen (met basisschool meegerekend 4 in totaal) helemaal verkeerd begrepen en behandeld. Dit heeft hem erg beschadigd en een schooltrauma opgeleverd.

    Mijn jongste zoon heeft in groep 5 aangegeven dat hij naar een andere school wilde. Hij had veel vriendjes maar hij vond school 'een gevangenis' en een marteling. Bij 'vrij tekenen' tekende hij martelkamers die hij nummerde, zegt genoeg denk ik. Gelukkig heeft hij nog 3 fijne jaren op een Daltonschooltje midden in de weilanden gehad. Daarna dan maar naar het 'groen' onderwijs maar al snel bleek dat dit een erge dunne groene jas was waar gewoon een regulier onderwijssysteem onder verscholen zat. Ben 2 jaar bezig geweest om ze duidelijk te maken dat hij een beelddenker is en dat de talige manier van informatie aanbieden het gevolg had dat zijn ontwikkeling stagneerde en dat hij hevig gefrustreerd raakte. Ik zag mijn van nature vrolijke en originele kind niet meer terug! Godzijdank gaf school eind vorig jaar dan eindelijk toe 'handelingsverlegen' te zijn. En toen... heb ik een Onderwijszorgconsulent ingeschakeld. Wat een uitkomst! Ik hoef niet meer zelf te vechten maar hij voert de gesprekken. Hij kent de regels en de mogelijkheden. Hij kwam aanzetten met een bijzonder mooie plek, Ponderosa in Brummen, waar beide kerels van mij nu proefdraaien. De financiering zal nog een hobbel worden maar ik zie ze allebei opbloeien, zelfs mijn HSP-er voelt zich daar erg op zijn gemak, ik weet niet wat ik meemaak! Ze krijgen hun nieuwsgierigheid weer terug en leren nieuwe vaardigheden, ook op het sociale en muzikale vlak. Ze zitten eindelijk lekker in hun vel doordat ze weg zijn uit het systeem dat ze schade berokkend heeft.

    De Onderwijszorgconsulent die wij ingeschakeld hebben heeft de pensioengerechtigde leeftijd al bereikt maar krijgt dit jaar een (zeer belangrijke) overkoepelende functie bij Bureau Onderwijsconsulenten. Ik hoop dat hij veel voor ons als ouders van bijzondere kinderen voor elkaar kan krijgen. Hij doorziet het falende reguliere onderwijssysteem want hij heeft dagelijks te maken met thuiszitters en ouders zoals wij...

    Hou vol, er komt een andere tijd aan! Ingrado, de vereniging voor leerplicht en RMC, organiseert 20 november 2020 (op de Dag van de Rechten van het Kind) een landelijke nieuwe dag die past bij zoals ze zelf zegt "de ontwikkeling van leerplicht naar leerrecht". Deze dag heet 'Dag van het Recht op Onderwijs en Ontwikkeling'. Precies, daar gaat het om. Nu de (wettelijke en financiële) tools nog ontwikkelen zodat wij ouders niet meer hoeven te strijden voor het ontwikkelrecht van onze kinderen en energie over kunnen houden om van ze te genieten nu ze nog jong zijn.

  • #31

    Miriam (donderdag, 14 mei 2020 08:59)

    Hier ook 4 kinderen die niet in het schoolsysteem. Ze worden letterlijk ziek van school. De afgelopen school vrije weken waren een verademing.

  • #32

    Hanneke (woensdag, 28 oktober 2020 19:53)

    Oooooh wat is dit een verademing om te lezen! Ondanks de omstandigheden, maar wat voelt dit als een (h)erkenning! Hier inmiddels al een paar jaar aan het "klooien" rondom school. Eigelijk nog nooit de juiste hulpverlening gehad die echt naast ons stond ipv voor ons, en ons de weg kon wijzen in
    de juiste stappen rondom school. Beide kids (12 en 7)gaan inmiddels halve dagen, wat vooral voor m'n jongste teveel is. Sinds 2 jaar zitten ze op het SO, maar alsnog te overbelast. Vooral m'n jongste, iedere schooldag schreeuwen, gillen, en met buikpijn naar school toe moeten brengen. M'n moederhart huilt... Dit kan en mág niet! Vanuit school krijg je dan de reactie dat het ook goede momenten heeft en echt wel blij is, met beide kids.
    De hulpverlening gaf naar mij toe aan dat het omgevingsfactoren zijn en de prikkelgevoeligheid bij de jongste heel hoog is. Wat word er opeens door hem gezegd tijdens een MDO een paar weken geleden? Dat we misschien toch moeten doorzetten op school en het tijd nodig heeft.
    Uh....?
    Daarnaast van het CJG de vraag krijgen of zoonlief van 7 misschien niet de regie over ons neemt.. juist... Hij de regie overnemen? terwijl je als moeder al jaren knokt voor je kids en hem dagelijks in de auto zet naar school. Soms met zoonlief op de arm en de schoenen en de rest van de inboedel in de andere hand geklemd..?
    'kleurloos blijven reageren, structuur in huis, ijven benoemen... En een keer van spanning de auto eronder had gespuugd? Dat noem je de regie over nemen? Inmiddels zit hij wekelijks een paar keer thuis, meer kan hij niet aan. School lijkt het probleem niet (volledig) te zien, en op allerlei vragen naar mogelijkheden buiten de klas, word vrijwel afgewezen. Op aanraden vanuit een Facebook groep, heb ik clientondersteuning aangevraagd vanuit stichting MEE. Vol verwachting dat dit ging helpen tijdens een MDO. Zelfs zij, terwijl we elkaar 20 minuten via de telefoon en een uur in het gesprek gesproken hebben, durfde zij telefonisch na de afspraak, te noemen dat hij de regie overneemt. Zonder m'n kids en thuis gezien te hebben, op basis van een paar minuten tijdens een onverwacht telefoontje op een niet al te beste dag, en waarbij je door de hulpverlening, het CJG en leerplichtambtenaar onder de tafel word geschoffeld... Mijn moed zakt me in de schoenen.
    Inmiddels zit m'n zoon nu een week ziek thuis, en ik zit met de handen in het haar. Ik ben alleenstaand, en voel me aan alle kanten bedreigd door de gevolgen . Ik roep al lange tijd dat beide zoons school niet aankunnen en een andere dag invulling nodig hebben, maar als ouder zonder hulpverleningsdiploma heb je echt het nakijken.... De gemeente zit nogal in geldnood, dus op vraag naar zorgboerderij etc heb je het nakijken.
    En ondertussen kan je zelf als ouder uitpluizen wat je überhaupt in kan zetten. Ik voel me momenteel radeloos.
    Als er op de 1 of andere manier handen in 1 geslagen kunnen worden, en ik daarin kan bijdragen, hoor ik dit graag! Onze kinderen zijn de toekomst zeggen ze dan; niet op deze manier.

  • #33

    Maggy (dinsdag, 01 december 2020 23:47)

    Ik heb een hoogsensitieve zoon van 17 en hij wordt niet begrepen op school. Hij past niet in het algemene malletje, dus wat gaan ze doen. Duwen en trekken totdat hij er wel in past. Hij zal en moet dat diploma halen al gaat het ten koste van zijn welzijn. Verschrikkelijk!!!

  • #34

    Yvon (donderdag, 21 januari 2021 15:55)

    Wat een herkenbare verhalen. Ik heb zelf 4 kinderen waarvan 1 dochter die in groep 4 zit. Ze past er niet op school maar ik weet ook niet wat dan wel geschikt is. Nu ze voor een 2de keer thuisonderwijs krijgen wordt het steeds bevestigd dat het huidige aanbod op school niet goed genoeg is voor haar. Ik moet haar een heel schooljaar bijbrengen.. Ze heeft echt 1 op 1 aandacht nodig. De juffen zeggen dat alles wat ze leert leert ze thuis.. Ik zou het fijn vinden dat ze haar op school les kunnen geven, ik heb nog 3 andere kinderen...

  • #35

    Lorenzo (zondag, 25 april 2021 19:42)

    In emmeloord is er nu via rlg een alternatief voor deze Kids bewegen en lesstof in games in plaats van zitten in de klas. Zowel de rlg sport als support hebben al mooi resultaatgerichte oplossing laten zie.
    En hebben mijn mijn zoon na 5 jaar en 100 hulpverleners. In een paar maanden terug gebracht naar een normale puber. Ze heb en niks met labels en dossiers maar kijken wat het kind wel kan en waar ligt de interesse. En dat gaan ze gebruiken. Alles is gebaseerd op games wat ze doen en dat in real life pakte voor mijn kind de vertaal slag naar een gedreven omslag. Ze leren niet dat je anders moet worden maar ze leren je hoe en wanneer je meester van de situatie moet zijn en wanneer je het kan los laten. Voor mijn kind het beste wat er is. Ze zitten in emmeloord. En ze zijn tegen onderwijs ontheffing en dwingen de scholen om lesstof beschikbaar te houden. Kost 300 per maand voor 15 uur. Ik betaal het privé maar is het zeker waard. Zoon zit nu ook 4 uur per week extra op de rlg sport. Wij als ouders zijn blij dat we hun hebben gevonden. Als je de zelfde problemen hebt als wij ga maar is bij ze langs.

  • #36

    agnes (vrijdag, 30 april 2021 15:38)

    Dankzij de leerplicht, die vond dat ik niet meewerkte,en tegen mijn zoon gedreigd heeft ,hem en zijn broers en zusje uit huis te plaatsen als hij niet naar school ging, is hij in een psychose gekomen door de stress.Hij lukte hem echt niet. En maar dwingen en dwingen, kinderbescherming,rechtzaken , verplichte hulp van reclassering, het verhaal is te lang. Nu mijn tweede zoontje, heel gevoelig, het lukt hem niet op de middelbare school, de leerplicht dwingt tot hulp van een psycholoog/psychiater, terwijl ik uit ervaring al weet dat het niet werkt. Het zijn net als mijn man en ik, kinderen die niet in een hokje of malletje passen. Ze denken voor zichzelf, en ik ben trots.Ze zijn gevoelig, maar door alle dwang komt er agressie, drugsgebruik, spijbelen enz. Met mijn oudste zoon gaat het nu redelijk goed, hij werd 19, toen eindelijk niet meer verplicht tot hulp(hij had voorwaardelijk).
    Sindsdien enorm opgeknapt, alleen zeer wantrouwig tegen sommige mensen.
    Bij de jongste wordt het weer een strijd van 4 jaar.
    HIERBIJ: DANKJEWEL REGERING!!! VOOR HET KAPOT MAKEN VAN EEN GEZIN!!!!

  • #37

    Alex (woensdag, 30 augustus 2023 09:47)

    2017 nu 2023 en niks verandert..

  • #38

    Letty Vd Berg (maandag, 15 januari 2024 07:54)

    Zou een item uit 2024 kunnen zijn, het drama groeit!!!

  • #39

    Marije (zondag, 18 februari 2024 14:37)

    Is er nog iets gebundeld toendertijd in 2017? Is er alsnog een mogelijkheid om ook maar iets te doen?!! Het drama groeit inderdaad en zoals overal in de maatschappij veranderd er niks omdat het een te bureaucratisch gedoe is geworden. Ik heb hier ook iemand van 16 al 4 jaar thuiszitten (af en aan) en binnenkort komt leerplicht wéér om de hoek kijken. Ik hou mijn hart weer vast.....
    Is er nou niks wat wij met zijn allen kunnen doen?!

  • #40

    sonja (zondag, 17 maart 2024 10:55)

    mijn kind word fisiek gepest op school en daarom durft hij eigenlijk niet meer naar school ik heb al meerdere keren er met school over gesproken en we zijn nu ook opzoek naar een andere school omdat hij ook bij deze school niet vooruit komt mijn zoon zit op en zmlk school maar mijn zoon kan veel beter maar omdat hij gepest word laat hij het op school niet zien dus zeggen de leerkrachten ja maar zijn niveau is te laag voor een andere school. als ik mijn zoon thuis zie dan weet ik dat hij veel meer kan hij krijgt op deze school geen engels of een andere taal ze hebben tegenwoordig op zo'n school geen geschiedenis ze leren niet hoe ze met geld om moeten gaan zo kan ik nog wel meer dingen opnoemen.
    maar ik durf hem niet thuis te houden omdat ik dan een boete riskeer en daar zit ik niet op te wachten.


 

Contact:

ingridverkuil@gmail.com

 

06-17116863